Najważniejsze dokonania
- Prowadzenie ośrodka hipoterapii (1988-2017), w którym liczba pacjentów korzystających z terapii zwiększyła się do ponad 100 dzieci jeżdżących konno 1-2 razy w tygodniu.
- Stworzenie zespołu specjalistów (są to lekarze, rehabilitanci, psycholodzy, pedagodzy, pedagodzy specjalni, zootechnicy, instruktorzy hipoterapii i jazdy konnej) na stałe związanych z Fundacją prowadzących wieloprofilową rehabilitację metodą hipoterapii dzieci i młodzieży z różnymi problemami rozwojowymi i zdrowotnymi. Zespół ten liczy ponad 30 osób, z czego połowa z nich pracuje bezpośrednio z koniem, reszta to superwizorzy, szkoleniowcy, członkowie organów Fundacji.
- Zwiększenie oferty terapeutycznej poprzez wprowadzanie nowych form zajęć (terapia SI, psychoterapia, warsztaty dla rodziców) i opracowanie pomocy dydaktycznych.
- Zrealizowanie trzech filmów szkoleniowych o hipoterapii „Terapeutyczna jazda konna dla dzieci upośledzonych umysłowo” , „Hipoterapia jaka i dla kogo?” i „Hipoterapia dla osób z mózgowym porażeniem dziecięcym”.
- Przetłumaczenie i wydanie książki Ch. Heipertz-Hengst „Jazda konna dla osób niepełnosprawnych”; udział w wydaniu książki N.R. Finnie „Domowa pielęgnacja małego dziecka z porażeniem mózgowym”.
- Napisanie przez zespół terapeutyczny Fundacji książki ABC HIPOTERAPII „Psychopedagogiczne aspekty hipoterapii dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie” red. A. Strumińska (PWRiL, Warszawa, 2003, wznowienie 2009).
- Napisanie przez Annę Strumińską książki dla dzieci korzystających zajęć hipoterapii „Koń i ja” ilustrowanej przez A. Szymańską (Przegląd Hipoterapeutyczny 2007/3(6) i wydanie jej angielskiej wersji „Horse and I” w tłumaczeniu Aleksandry Szymańskiej (wyd. Polskie Towarzystwo Hipoterapeutyczne, 2009).
- Wydanie polskiej wersji książki „Koń i ja” A. Strumińskiej z dotacji PFRON (2016).
- Publikowanie przez hipoterapeutów Fundacji artykułów w czasopismach polskich (Przegląd Hipoterapeutyczny) i zagranicznych (Scientific and Educational Journal of Therapeutic Riding i Therapeutisches Reiten).
- Nawiązanie współpracy z wyższymi uczelniami medycznymi (Warszawski Uniwersytet Medyczny, Akademia Wychowania Fizycznego), pedagogicznymi (Akademia Pedagogiki Specjalnej, Wyższa Szkoła Psychologii Społecznej) i rolniczymi (Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego) polegającej na prowadzeniu zajęć z hipoterapii dla studentów, prowadzeniu praktyk studenckich oraz udzielaniu pomocy w przygotowaniu prac magisterskich dotyczących hipoterapii.
- Zaangażowanie się członków zespołu terapeutycznego Fundacji w prace na rzecz polskiego środowiska hipoterapeutycznego. W skład Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Hipoterapeutycznego wchodzą członkowie zespołu Fundacji – mgr B.Gąsiorowska, dr A. Paszkiewicz, a Anna Strumińska od 2004 r. jest prezesem Towarzystwa, Monika Mokrzyszczak jest przewodniczącą Komisji Rewizyjnej PTHip. W Oddziale Warszawskim PTHip Joanna Dzwonkowska jest prezesem, a Anna Sikorska członkiem Zarządu.
- Nawiązanie kontaktów z zagranicznymi ośrodkami hipoterapii w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji, Finlandii, Rosji i na Słowacji.
- Prezentowanie polskiej szkoły hipoterapii na międzynarodowym forum hipoterapeutycznym poprzez udział w ogólnoświatowych kongresach (nieprzerwanie od 1996r.) i pracach Zarządu Międzynarodowej Federacji Konie w Edukacji i Terapii (HETI).
- Wybór Joanny Dzwonkowskiej hipoterapeutki Fundacji do Zarządu HETI (2009-2015).
- Uznania zasług naszej organizacji i jej działaczy w niesieniu pomocy osobom niepełnosprawnym i krzewieniu hipoterapii jako niezwykle skutecznej i wieloprofilowej formy terapii. Odznaczenie przewodniczącej Rady Fundacji dr Marii Należyty Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i prezesa Zarządu Anny Strumińskiej Złotym Krzyżem Zasługi.